#296 - De Onttronings-narratieven en het Metafysisch Narcisme: De Krenkingen der Mensheid!

Hi GuidoFox hier! Gaaf dat je dit artikel leest!

Wij zijn gekrenkt, wij zijn geraakt – ons zelfvertrouwen is aangetast en geschaad:

De eerste krenking is de ontdekking van het heliocentrische wereldbeeld door Copernicus, die de aarde uit het centrum van het universum verbande naar de periferie van een zonnestelsel dat slechts een van de vele zonnestelsels is: we werden gedegradeerd tot een kosmische futiliteit[1].

De tweede krenking, die van Darwin, maakte korte metten met het idee van de bevoorrechte positie van de mens onder de levende wezens; in plaats van de kroon op de schepping, met een op maat gesneden onsterfelijke ziel, werden we een massaproduct van de lopende band van de evolutie[2].

De derde krenking is dat ons bewuste denken slechts het topje van ons cognitieve bouwwerk is (Freud), en dat het grootste deel van ons geestelijk leven zich afspeelt in het souterrain van verdrongen gevoelens en ontoegankelijke driften[3].

De vierde krenking is the theorie van de culturele evolutie dat suggereert dat ieder mens slechts een klein en volkomen vervangbaar deel van een proces is dat hij niet doorziet, dat aan hem vooraf is gegaan en dat hem zal overleven. Dat leidt tot een erosie van de troostende (GF: en ontreddende) voorstelling dat wij mensen een onderscheidende positie in de natuur innemen[4].

Bij Schopenhauer en Nietzsche vind je een dergelijke inventarisatie al; ze waren het erover eens dat de onbeduidendheid van de mens alleen wordt overtroffen door zijn zelfoverschatting[5].

De mensheid, het lievelingskind van God – een almachtige Schepper, is door de onttronings-ontdekkingen van de wetenschappelijk-technische moderne tijd, teruggeplaatst tot een nobody – zoals wij altijd al zijn geweest: een ongelukje van de evolutie, sterk verwant aan apen en primaten – met een lichte-egocentrische-zelfoverschattende-naar-de-buitenwereld-toe geciviliseerd sausje.

Zoals Schopenhauer het omschreef: ‘Op deze korst heeft een schimmellaag levende en kennende wezens voortgebracht’

En Nietzsche: ‘Een planeet waar schrandere dieren het kennen uitvonden’

En diezelfde: ‘Hoe beklagenswaardig, schimmig en vluchtig, hoe doelloos en willekeurig het menselijke intellect is’

Wat voor gevolgen heeft dit (gehad) voor de hedendaagse politieke religieuze theologie? Hebben deze schokgolven naweeën opgeleverd?

In lijn met Schopenhauer en Nietzsche hebben deze krenkingen geleidt tot menselijke zelfoverschatting, zoals ieder onzeker mens zijn zwakheden probeert te verbloemen en over te compenseren. De moderne tijd maakte korte metten met God – met de slaafse deemoedige (passieve) onderdanige houding van de almachtige Schepper die wel voor ons te allen tijde zou zorgen: God zei met ons, we laten het wel aan het Goddelijke over. De mens werd veelvuldig gekrenkt, maar kan alleen spiritueel-evolutionair verder worden verheven door uit zijn slaafsheid te kunnen ontsnappen en zijn ego-narcisme – uiteindelijk – op te geven: we stellen niets voor en enkel vanuit dat besef en perspectief is persoonlijke & maatschappelijke groei mogelijk.

De manifestatie van het metafysisch narcisme hebben een aantal sociaal-politieke destructies tot gevolg:

- Over-verantwoordelijkheid

- Zelfoverschatting

- Constant schuldig voelen (verleden)

- Slachtoffer denken (klein houden van anderen)

Dit alles vanuit de verbloemde onzekerheid die voorkomt uit dit narcisme:

Wij zullen wel even voor alle minderheden zorgen (woke + slachtoffer denken)

Wij zullen de armoede wel even oplossen (nutteloze ontwikkelingsgelden)

Wij zullen wel even het klimaat redden (invloed beperkt + over-verantwoordelijkheid)

Wij zullen wel even vrede stichten (eeuwenlange complexe conflicten)

Wij zullen wel even oordelen (geopolitieke afwegingen)

Wij zullen wel even alles regelen (enorme (kostbare) migratiestromen toelaten/ opnemen + integratievraagstuk)

En wij zullen jullie wel even vertellen hoe de (geciviliseerde) verleidingsdans in elkaar steekt! (natuurdenken centraal)

Waarom zoeken we altijd maar weer als Westerse Wereld zo het lijden op (o.a. immigratie + klimaat)? Is de invloed van de Christelijke Kruisweg – de lijdelijke lijdensweg – daar debet aan geweest? Maar was het niet Jezus van Nazareth die ooit zei: ‘er zullen altijd armen blijven’

Is het niet tijd voor een stuk helder realiteitszin? Hebben deze krenkingen, de onttroningsnarratieven, niet dat doel voor de mensheid voor ogen gehad?

Immers zonder innerlijk ego wordt ons bewustzijn/bevattingsvermogen en nederigheidsgehalte sterk verruimd en verhoogd en zo wordt de wereld steeds meer een beetje kenbaarder voor onszelf!

Greetz,

GuidoFox – Evolve your Life!

Spiritual Life Coach

www.GuidoFox.nl


[1] Moraal (2023), Hanno Sauer, p. 146

[2] Idem.

[3] Idem.

[4] Ibid, p. 147.

[5] Ibid, p. 146.