#87 - Actualiteitendebat: Politiek of militair strategisch? Nederlandse defensie in het Midden-Oosten
Hai GuidoFox hier! Gaaf dat je dit artikel leest!
Vandaag een korte uitwerking van het actualiteitendebat 'Nederlandse defensie in het Midden-Oosten - Politiek of militair strategisch' van 4 maart 2020 in Nieuwspoort Den Haag.
Een aantal belangrijke aspecten passeerde de revue:
1) Een vlag op de wereldkaart is toch vaak het belangrijkste bij internationale missies: meedoen is belangrijker dan winnen. We zijn als Nederland onderdeel van de internationale gemeenschap en we willen daar maar al te graag bijhoren.
2) Een normale verkiezingscycli van vier jaar is veelste kort om missies goed te kunnen beoordelen. Een gemiddelde missie heeft wel tien jaar nodig om te bepalen of deze effectief is gebleken.
In Canada hebben ze daarom de besluitvorming over internationale missies overgebracht naar een ander democratisch besluitvormingsorgaan (buiten de normale parlementaire behandeling), zodat het besluitvormingsproces zo ook wordt ge-a-politiseerd en minder onderhevig is aan 'de waan van de dag'.
3) De (humanitaire) nazorg van missies is onvoldoende. Als Nederland zich uit het desbetreffende gebied heeft teruggetrokken, klapt alles meestal weer snel in elkaar (Libië). We moeten daarom meer aandacht besteden aan de nazorg van missies.
4) De Nederlandse missies in het Midden-Oosten worden niet of nauwelijks na afloop geëvalueerd. Dit ligt immers gevoelig: politiek en juridisch. Dit betekent dat 'verbeterkennis' niet kan worden meegenomen naar toekomstige andere missies.
5) Een ander probleem is dat missies - ten gunste van bepaalde coalitiepartners - vaak gebonden zijn aan strenge geweldeisen. Een 'opbouw- of de-escalatiemissie' zijn verzachtende termen om breed politiek draagvlak te verkrijgen. Het gebruik van geweld tijdens missies kan zo zorgen voor spanningen bij bepaalde coalitiegenoten.
De geluiden in het 'veld' spreken echter over een te grote beperking van het gebruik van geweld (Rules of Engagement), omdat juist het gebruik van geweld kan zorgen voor veiligheid van de burgers en henzelf in het gebied (burgers voelen zich veilig genoeg om mee te werken). Zonder veiligheid is er immers geen opbouw mogelijk. Kortom: we doen een missie maar half (en te kort) - om zo politiek draagvlak te kunnen creëren, maar eigenlijk is dit niet effectief.
6) De invloed van de Verenigde Arabische Emiraten (1 miljoen inwoners) in de Arabische wereld (o.a. Libië) wordt door de internationale media vaak onderschat (ze zitten overal tussen). De 'Arabische lente' heeft bij hen als koningshuis de angst aangewakkerd dat het regime weleens zou kunnen vallen. Het is van belang om dit voor de toekomst in de gaten te houden.
Thanks for reading!
Greetz,
GuidoFox – Evolve your Life!
Spiritual Teacher, Life Coach and Political Influencer